Andrés Larraga, mende aldaketan Bartzelonan murgildu zen margolari nafarra
11/01/2024
Andrés Larraga 1861eko otsailaren 4an jaio zen Valtierran, Nafarroan. Bere lurraldeko margolari garaikideen lehen belaunaldiko erreferente bihurtu zen. Izan ere, bere sustrai nafarrak Bartzelonako agertoki artistikoarekin uztartu zituen.
Nerabezaroan Bartzelonara joan zenean, bere nortasun artistikoaren bilaketa egin zuen eta zerbitzu militarra ekiditeko aitzakia izan zen. Bartzelonako Arte Ederren Eskolan, Josep Armeten babespean, Larragak hiriko zalapartan zizelkatu zituen bere pintura-trebetasunak.
Perés aretoan, bere lehen lanek argia ikusi zuten. Horren ostean, beste 12 erakustaldi egin zituen, 1885 eta 1922 artean. Hala ere, bere kezkak nazioartekotzera eraman zuten eta, 1885ean, Ferrer i Vidalen mezenasgoarekin, Parisera emigratu zuen.
Santiago Rusiñol eta Ramón Casas bezalako pertsonaia enblematikoekin harreman garrantzitsuak sendotu zituen, bere horizonte artistikoa hedatzen lagunduko ziotenak. 90eko hamarkadan, Espainiako iparraldeko paisaiak inspirazio-iturri bihurtu ziren Larragarentzat. Hori dela eta, "Pasaiako badia", "Oiartzungo kalea" eta "Errenteria" obrak sortu zituen.
1920an itzuli zen Nafarroara, Iruñeko arte plastikoen erakusketan parte hartu zuenean. Geroztik, Madrilgo Arte Ederren Erakusketa Nazionalean parte hartu zuen 1922an, eta, hala, Espainiako panorama artistikoan zuen lekua sendotu zuen. Larragaren heriotzak, 1931n, hutsune handia utzi zuen margolarien munduan.